Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2021

Η ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΕΥΡ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ ΞΑΝΑ ΓΙΑ Ν' ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

Δήλωση της Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με Eλληνική νομοθετική πρόταση που [αν υιοθετούνταν] θα παρεμπόδιζε το έργο διάσωσης που επιτελούν οι ΜΚΟ στη θάλασσα

Το Eλληνικό Κοινοβούλιο θα πρέπει να ευθυγραμμίσει το νομοσχέδιο για τις απελάσεις και τις επιστροφές με τα πρότυπα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

ΣΤΡΑΣΒΟΎΡΓΟ 03/09/2021

"Το Eλληνικό Kοινοβούλιο θα πρέπει να επανεξετάσει μια νομοθετική πρόταση που συζητείται επί του παρόντος, η οποία θα παρεμποδίσει σοβαρά το σωτήριο έργο που επιτελούν στη θάλασσα οι ΜΚΟ και τις ικανότητές τους για την παρακολούθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Αιγαίο", δήλωσε σήμερα η Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Dunja Mijatović.

Το άρθρο 40 του νομοσχεδίου για τις απελάσεις και τις επιστροφές θα εισάγει περιορισμούς και προϋποθέσεις για τις δραστηριότητες των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών σε περιοχές αρμοδιότητας του Ελληνικού Λιμενικού Σώματος, η μη τήρηση των οποίων θα επισύρει βαριές κυρώσεις και πρόστιμα. Όπως τονίζεται σε επιστολή που απηύθυνε η Επίτροπος προς τις Eλληνικές αρχές τον περασμένο Μάιο, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην προστασία των δικαιωμάτων των προσφύγων, των αιτούντων άσυλο και των μεταναστών και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην καταγγελία και τεκμηρίωση των επαναπροωθήσεων ή άλλων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ως εκ τούτου, ανησυχεί για τη διάταξη αυτή, η οποία μπορεί να θέσει σε περαιτέρω κίνδυνο τις δραστηριότητες των ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε σχέση με τα άτομα που φθάνουν δια θαλάσσης και να υπονομεύσει σοβαρά τον απαραίτητο έλεγχο της συμμόρφωσης των επιχειρήσεων του Ελληνικού Λιμενικού Σώματος με τα πρότυπα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Επίτροπος εκφράζει ιδιαίτερα τη λύπη της για το γεγονός ότι η εν λόγω διάταξη προστέθηκε στο νομοσχέδιο για τις απελάσεις και τις επιστροφές μετά τη λήξη της περιόδου δημόσιας διαβούλευσης, με αποτέλεσμα να μην δοθεί η ευκαιρία ούτε στους πρωτίστως θιγόμενους ούτε στις εθνικές δομές ανθρωπίνων δικαιωμάτων να διατυπώσουν τις παρατηρήσεις τους. Καλεί τους Έλληνες νομοθέτες να απορρίψουν τους περιορισμούς που προβλέπονται στο άρθρο 40 του νομοσχεδίου για τις απελάσεις και τις επιστροφές και να αναγνωρίσουν το έργο των ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα που σώζει ζωές στη θάλασσα, σύμφωνα με την ιδιότητά τους ως υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με τη σύστασή της του 2019 και την έκθεση παρακολούθησης του Μαρτίου 2021, η Επίτροπος καλεί όλα τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, να συνεργαστούν εποικοδομητικά με τις ΜΚΟ για να διασφαλίσουν την προστασία της ζωής και των δικαιωμάτων των ανθρώπων που κινδυνεύουν στη θάλασσα και να δημιουργήσουν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα πρέπει να απέχουν από την παρενόχληση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή την παρεμπόδιση του έργου τους με νομοθετικά, δικαστικά ή διοικητικά μέσα.

Εκτός από τους περιορισμούς στις ΜΚΟ, η Επίτροπος σημειώνει επίσης το γεγονός ότι το νομοσχέδιο για τις απελάσεις και τις επιστροφές έχει προκαλέσει σοβαρές ανησυχίες στην κοινότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσον αφορά τις επιπτώσεις του, για παράδειγμα, στο δικαίωμα ασύλου, την πρόληψη της επαναπροώθησης, τα ένδικα μέσα, τις εγγυήσεις στις διαδικασίες επιστροφής και την πρόληψη της αυτόματης κράτησης μεγάλης κλίμακας. "Με απογοήτευση μαθαίνω ότι τα σχόλια και οι συστάσεις των εθνικών δομών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ΜΚΟ εμπειρογνωμόνων σχετικά με την έλλειψη επαρκών εγγυήσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ελήφθησαν υπόψη από τις ελληνικές αρχές. Καλώ τα μέλη του Κοινοβουλίου να αξιοποιήσουν αυτές τις συστάσεις για να διασφαλίσουν ότι το νομοσχέδιο, μόλις εγκριθεί, θα αντικατοπτρίζει πλήρως τις υποχρεώσεις της Ελλάδας, μεταξύ άλλων βάσει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και της Σύμβασης για τους Πρόσφυγες".

[μετάφραση στα Ελληνικά από το Δίκτυο Υποστήριξης Υπερασπιστών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΔΥΥΑΔ), κοινό εγχείρημα των Οργανώσεων Πλειάδες και Δικηγόροι Χωρις Σύνορα]

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2020

LAWYERS WITHOUT BORDERS - GREECE- CALLS FOR INTERNATIONAL ATTENTION DUE TO A CRACKDOWN ON LAWYERS IN GREECE - ARBITRARY ARREST & DETENTION OF LAWYERS FOR (AND DURING) THEM PERFORMING THEIR DUTIES

 


ATHENS, 8 DECEMBER 2020

ARBITRARY ARREST, ARBITRARY DETENTION, ADMINISTRATIVE AND JUDICIAL HARASSMENT OF LAWYERS DURING THE EXERCISE OF THEIR DUTIES IN GRECE

LWB Greece expresses its urgent concern and calls for international attention on a new crackdown on lawyers defending human rights and liberties in the context of the pandemic. LWB has been informed by reliable sources about the following alleged incidents:

On 6/12/2020, in the 12th anniversary of the murder by a police bullet of the 15 year old Alexis Grigoropoulos, the chief of police issued a decision forbidding to citizens to pay a tribute to the deceased child by leaving a flower to the monument of his death respecting all social distancing measures, and thus make a point about the struggle against injustice and police brutality and impunity.

In order to avert such a tribute of by-passers and ensure respect to the Chief's decision, thousands of policemen were sent to the vicinity of the place where Alexis was murdered; the police had an order to detain by-passers in this area, allegedly because they did not comply with the measures taken due to the pandemic.

Two high profile lawyers went on spot to defend the rights of the people who, after the intervention of the police, had now become a “spontaneous gathering” of approximately 50 people, being denied of their freedom of movement without being given any information about the ground of such restriction.

The people’s lawyers also became target of the described attack to the Rule of Law.

Lawyer Thanasis Kampagiannis, a member of the Board of the Athens Bar Association, and lawyer Costas Papadakis, also widely known for his anti-fascist defense, were arbitrarily arrested while performing their duties.

They were initially „adduced“ to the police directorate, placed in a bus together with dozens of the people who had asked for their legal support.

The lawyers were then arbitrarily detained for hours.

After a few hours in detention it became clear, though, that the citizens, as well as the lawyers, were not adduced, but arrested, on the pretext of allegedly breaching pandemic’s restriction of movement measures; clearly, the lawyers, since the onset of their encounter with the policemen, were on spot in the context of their Function: they were asked by people to defend and uphold their human rights.

Upon suffering a degrading transfer by bus to the Police Directorate, the lawyers were detained together with approximately 80 people, in humiliating conditions. They were forcibly exposed to circumstances that are conducive to Covid-19 transmission, with the authorities’ acts and omissions violating procedurally any notion of duty to protect and the “do not harm” principle.

Delicto flagrante proceedings were enforced on the lawyers, although this is clearly forbidden by pertinent law; it is also forbidden for a lawyer to be arrested during the exercise of his/her duties, but the provisions in force did not seem to discourage the policemen from enforcing what was verified by witnesses as an “order from Attica's Chief to arrest the lawyers”.

The lawyers were charged with the misdemeanor of “violation of hygienic measures” and were immediately asked to give an apology. They denied the accusation and rigidly objected to the insinuation of them having breached any legislative provision. They explained that they were on spot in the context of exercising their profession. They reminded that they had introduced themselves to the police as lawyers representing clients, right from the outset.

The lawyers protested a breach of the Lawyer’s Honor and of the respect owed to their institutional Function and requested the prosecution of all responsible for violation of duty and for exposing them to a heightened risk of Covid-19 transmission, in defiance of protection measures that ought to have been in place. They argued that it was the police which violated the legislated measures in place, not the lawyers or the civilians.

Among those who had a professional function on the spot (lawyers, reporters, police), it was only for lawyers that the order for arrest was given, which proves the incentive of a targeted crackdown on lawyers.

******

LWB notes that the Athens Bar Association has issued a protest about the treatment of the 2 arrested lawyers. in accordance with the UN's Basic Principles on the Role of Lawyers (preamble), "professional associations of lawyers play a vital role in safeguarding professional standards and ethical principles by protecting their members from persecution and inappropriate restrictions and violations". LWB expects that the ABA will take more dynamic follow-up action regarding the treatment of its members.

LWB decries in all tones the arbitrary arrest, the arbitrary detention and the administrative and judicial harassment of lawyers because of performing their duties –and, notably, in the very course of performing their duties!

DYYAD highlights the Report published by the Council of Europe's Commissioner for Human Rights, Ms. Dunja Mijatović, which expressed distinct concerns about the situation of lawyers in Greece.

In paras 18 and 20, it speaks about "a number of lawyers placed under investigation", "lawyers ... have themselves been subjected to harassment by law enforcement authorities in Greece"... "lawyers... are increasingly being targeted due to their activities in the fields of human rights protection, the promotion of accountable governance or the fight against corruption." (par.9), "Harassment against lawyers working on human rights cases is a newer tendency.", "...Judicial and administrative harassment has reportedly been experienced by lawyers" (par.18), concluding that  lawyers are still subjected to attacks, violence, intimidation, judicial harassment and other forms of reprisals".

LWB notes that there are cases v. Greece about lawyers' arbitrary detention and harassment pending judgment before the  ECtHR (Koutra and Katzaki v. Greece and M.C. v. Greece) which have already led to global decry and interventions by the Parliamentary Assembly of the CoE, and international organizations such as the European Bar (CCBE), OMCT and FIDH. 

LWB also notes that 56 out of the 63 Greek Bar Associations have requested the Council of Europe's European Committee for Social Rights for an interim measure, because of several intentional violations of lawyers' social rights in Greece, which is being now examined by the ECSR in urgency. In it, lawyers have alleged a crackdown on them by State policies and discriminative exclusions.

In response to all the above:

LWB highlights that, according to the UN Basic Principles on the Role of Lawyers:

"Guarantees for the exercise of the lawyer's function

16. Governments should ensure that lawyers:

(a) exercise of all their professional duties without intimidation, obstacles, harassment or inappropriate interference,

(c) have the possibility of exercising their functions without being threatened with prosecutions or administrative, financial or other sanctions for any of their acts within the framework of their established professional duties, rules and ethics of the profession of lawyer.

17. The authorities must adequately protect lawyers whose security is threatened by the performance of their duties.

18. In the performance of their duties lawyers must not be identified with their clients or their affairs. "

LWB calls on the competent authorities to conduct a transparent disciplinary and criminal investigation into the order given to arbitrarily arrest, transfer and detain lawyers in the course of them exercising their duties, and on the decision to enforce on them the flagrante delictum procedure and prosecute them because of them exercising their duties. 

LWB calls on the competent authorities to examine whether the health of lawyers was protected in the context of this police operation.

LWB calls on all the competent authorities to lead the perpetrators to account and to ensure that lawyers in Greece will be able to bring forth activities in the defense of civilians and their rights without undue hindrance and harassment, and that their rights and integrity will be adequately protected.

LWB calls on lawyers to diffuse to the Hellenic Police, the supervising Ministers and to the Prime Minister, the UN Basic Principles on the Role of Lawyers, with a request for Greece to re-align with its positive obligations, as reflected in international standards for the treatment of lawyers.


Σάββατο 1 Αυγούστου 2020

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΒΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΛΟΓΩ ΦΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΙΡΑΚ




Μετάφραση στην Ελληνική από την Αγγλική γλώσσα

της Έκθεσης με τίτλο

«Βία και διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου στο Ιράκ»
που υποβλήθηκε  στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη των Διακρίσεων σε βάρος των γυναικών κατά την 74η σύνοδο Οκτωβρίου - Νοεμβρίου 2019 από τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις
MADRE
IraQueer
OutRight Action International
Organization of Women’s Freedom in Iraq (OWFI)


******

Μετάφραση στα Ελληνικά για τους Δικηγόρους Χωρίς ΄Σύνορα: Χριστίνα Μαρούλη
                           Επιμέλεια: Ηλέκτρα – Λήδα Κούτρα
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

 *****




Βία και διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου στο Ιράκ


Έκθεση προς την Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών


Υποβλήθηκε για επανεξέταση της συμμόρφωσης του Ιράκ με τη Σύμβαση για την εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών κατά την 74η σύνοδο Οκτωβρίου - Νοεμβρίου 2019



Σεπτέμβριος 2019




Υποβλήθηκε από:
MADRE
IraQueer
OutRight Action International
The Organization of Women’s Freedom in Iraq (OWFI)









Εισαγωγή


Η έκθεση[1] αυτή ασχολείται με θέματα που σχετίζονται με το καθεστώς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λεσβιών, αμφιφυλόφιλων, διεμφυλικών και μεσοφυλικών ατόμων(«LBTI») [2] στο Ιράκ και προορίζεται να συμπληρώσει τις πληροφορίες που παρείχε η κυβέρνηση του Ιράκ στην πέμπτη περιοδική έκθεσή της στην Επιτροπή Εξάλειψης των Διακρίσεων κατά των Γυναικών («η Επιτροπή») για την αναθεώρησή της στην 74η σύνοδο που θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο - Νοέμβριο 2019.

Η βία και οι διακρίσεις εις βάρος ατόμων LBTI στο Ιράκ συνεχίζουν να ευδοκιμούν και τα θύματα δεν έχουν σχεδόν καμία προστασία ή αποκατάσταση. Παρά την αχαλίνωτη βία, η έκθεση της Ιρακινής κυβέρνησης προς αυτήν την επιτροπή δεν αναφέρει τα δικαιώματα των ανθρώπων LBTI. Η κυβέρνηση του Ιράκ παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη σύμβαση για την εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών («CEDAW») για την προώθηση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσων αντιμετωπίζουν βία και διακρίσεις βάσει του πραγματικού ή αντιληπτού σεξουαλικού τους προσανατολισμού, της ταυτότητας και έκφρασης φύλου, και τα χαρακτηριστικά φύλου (SOGIESC).

Αντιμέτωποι διαρκώς με πιθανή διάκριση, ακραία βία, βασανιστήρια και δολοφονία, ο χαρακτηρισμός ως LBTI στο Ιράκ θέτει κάποιον σε άμεσο κίνδυνο. Η επιβεβλημένη από το κράτος κουλτούρα των διακρίσεων κατά των LBTI διαπερνά τους θεσμούς και την κοινωνία του Ιράκ. Στους δράστες των κατάφωρων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των LBTI περιλαμβάνονται μέλη της οικογένειας των θυμάτων, πολιτοφύλακες και θρησκευτικοί πολεμιστές από διάφορες ομάδες, καθώς και κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Τα μέλη των δυνάμεων ασφαλείας και της αστυνομίας, στην καλύτερη περίπτωση, δεν ανταποκρίνονται στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν βάσει του SOGIESC και, στη χειρότερη περίπτωση, ενεργούν συμμετέχοντας σε αυτές. Οι άνθρωποι στο Ιράκ δεν μπορούν να βασίζονται σε σχεδόν καμία προστασία ή διέξοδο από τη βία και τις διακρίσεις κατά του LBTI.

Οι Ιρακινοί πάροχοι υπηρεσιών στην κοινότητα και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των θυμάτων διακρίσεων κατά της LBTI και της βίας, διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να υποστούν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν βάσει SOGIESC.

Οι Ιρακινοί πάροχοι υπηρεσιών στην κοινότητα και οι ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των θυμάτων διακρίσεων και βίας κατά των LBTI, διατρέχουν μεγάλο κινδύνο από την καταγραφή παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν βάσει SOGIESC. Η κοινή ελπίδα αυτών των ατόμων και των διεθνών συμμάχων τους είναι ότι αυτές οι ιστορίες θα ωθήσουν στην άμεση δράση εκ μέρους της Ιρακινής κυβέρνησης για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της προστασίας για τους Ιρακινούς LBTI ανθρώπους.  Ακόμα και σε περιόδους συγκρούσεων, η Ιρακινή κυβέρνηση υποχρεούται να συμμορφωθεί με την Σύμβαση για την Εξάλειψη των Διακρίσεων σε βάρος των Γυναικών (στο εξής CEDAW) και υπάρχουν βασικά μέτρα που μπορεί να λάβει τώρα για να βοηθήσει στην προστασία των LBTI ατόμων από τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ήτοι αναγνωρίζοντας ότι τα άτομα LBTI, όπως όλοι οι άνθρωποι, έχουν ανθρώπινα δικαιώματα που πρέπει να γίνονται σεβαστά.

Οι οργανώσεις μας επιθυμούν να προωθήσουν το έργο της Επιτροπής για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών παρέχοντας ανεξάρτητες πληροφορίες σχετικά με τα δικαιώματα που προστατεύονται από την CEDAW. Ζητούμε με σεβασμό την επανεξέταση από την επιτροπή των θεμάτων που σχετίζονται με το καθεστώς των δικαιωμάτων των προσώπων LBTI στο Ιράκ.




Βία και διακρίσεις με  βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. (Άρθρα 2, 3, 4 & 15)


Η κυβέρνηση του Ιράκ υποχρεούται να προωθεί, να υπερασπίζεται και να προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών της LBTI [κοινότητας] βάσει της νομοθεσίας περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της CEDAW. Η Επιτροπή έχει προηγουμένως καταστήσει σαφές ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητα φύλου είναι λόγοι προστασίας βάσει της Σύμβασης, όπως στη Γενική Σύσταση Αρ. 28 που αναφέρει: «Η διάκριση γυναικών λόγω φύλου συνδέεται άρρηκτα με άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τις γυναίκες , όπως ... σεξουαλικός προσανατολισμός και ταυτότητα φύλου."[3] Επιπλέον, η Γενική Σύσταση αριθ. 33 σχετικά με την πρόσβαση στη δικαιοσύνη αναφέρει ότι, «Οι λόγοι για διατομεακές ή σύνθετες διακρίσεις μπορεί να περιλαμβάνουν ... είναι λεσβίες, αμφιφυλόφιλες, διεμφυλικές γυναίκες ή μεσοφυλικά άτομα» και ότι αυτοί οι «διασταυρούμενοι παράγοντες καθιστούν πιο δύσκολη για τις γυναίκες από αυτές οι ομάδες την πρόσβαση στη δικαιοσύνη."[4]

Η γενική σύσταση αριθ. 35 σχετικά με τη βία λόγω φύλου επιβεβαιώνει περαιτέρω τη συμπερίληψη του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου στη Σύμβαση και καλεί τα κράτη να καταργήσουν όλες τις νομικές διατάξεις που κάνουν διακρίσεις ή ενθαρρύνουν τη βία λόγω φύλου κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των λεσβιών, των αμφιφυλόφιλων και των διεμφυλικών γυναικών. [5]

A.    Βία και διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι LBTI στο Ιράκ


Η απλή εντύπωση ότι ένα άτομο ανήκει στην LBTI ομάδα είναι εξαιρετικά επικίνδυνη στο Ιράκ και η ελεύθερη  ζωή ως LBTI άτομο είναι σχεδόν αδύνατη. Για τα θύματα των διακρίσεων κατά των LBT, συμπεριλαμβανομένης της βίας, δεν υπάρχει καμία βιώσιμη διέξοδος στο Ιρακινό κράτος.[6] Οι κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας όχι μόνο αποτυγχάνουν να ερευνήσουν τις πράξεις των διακρίσεων και της βίας εναντίον ατόμων LBTI, αλλά επίσης παραμένουν αμέτοχες και επιτρέπουν τη βία να συμβεί, έχοντας πλήρη επίγνωση του τι συμβαίνει.[7] Επιπλέον, οι ίδιες οι δυνάμεις ασφαλείας και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι διαπράττουν διακρίσεις και βία κατά LBTI ατόμων.[8] Η άρνηση της κυβέρνησης να παράσχει πρόσβαση στη δικαιοσύνη για τα θύματα αυτών των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενθαρρύνει περαιτέρω διακρίσεις και πράξεις βίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που διαπράττονται από επαγγελματίες υγείας και άλλους που επωφελούνται από την ευάλωτη κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα άτομα LBTI.[9] Επιπλέον, οι επιζήσαντες από βία εναντίον LBTI συχνά δεν αναφέρουν τα περιστατικά λόγω φόβου για πρόσθετη βία ή διακρίσεις από κρατικούς αξιωματούχους ή λόγω του φόβου της αποκάλυψής του προσανατολισμού ή της ταυτότητάς τους στην οικογένεια ή την κοινότητά τους, οδηγώντας σε ευρύτερη ατιμωρησία.[10]
Η [οργάνωση] IraQueer και οι συνεργάτες της εκτιμούν ότι σημειώθηκαν περισσότερες από 220 δολοφονίες LBTI Ιρακινών το 2017.[11] Το 2018, η IraQueer τεκμηρίωσε δολοφονίες Ιρακινών με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό την ταυτότητα και την έκφραση του φύλου, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας της 15 ετών Hamoudi Al Mutairi η οποία κατεγράφη σε κάμερα να πεθαίνει.[12] Από σύνολο 257 ατόμων LGBT τα οποία έδωσαν συνέντευξη μεταξύ του 2015 και του 2018 το 96% δήλωσε ότι αντιμετώπισαν λεκτική ή / και σωματική βία.[13] Ο λεκτικός εκφοβισμός και η κακοποίηση είναι εξαιρετικά συχνές σε άτομα LGBT επειδή θεωρείται ότι δεν συμμορφώνονται με τους καθορισμένους κοινωνικούς κανόνες φύλου. Οι εκφράσεις ταυτότητας που θεωρούνται ότι δεν συμμορφώνονται με αυτούς τους κανόνες και ρόλους, όπως πχ τα στενά τζιν, το να έχουν μακριά μαλλιά και να έχουν πιο «θηλυκή» έκφραση φύλου, συχνά οδηγούν σε περιπτώσεις λεκτικής κακοποίησης ή εκφοβισμού, το άτομο θεωρείται ότι αναγνωρίζεται ως LGBT, ακόμη και αν το ίδιο το άτομο δεν χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως LGBT.[14]  Σε πολλές περιπτώσεις, LGBT άτομα αντιμετώπισαν σωματική βία, βιασμό και σε ακραίες περιπτώσεις, θάνατο.[15] Δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από την IraQueer δείχνουν ότι, από το 2015 έως το 2018, το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και Λεβάντ (ISIS) ήταν υπεύθυνο για το 10% των εγκλημάτων κατά LGBT ατόμων, ενώ οι κυβερνητικές αρχές και οι συνδεδεμένες ένοπλες ομάδες ευθύνονται για το 53% των εγκλημάτων και των παραβιάσεων εναντίων LGBT ατόμων.[16]
Η IraQueer έχει λάβει αναφορές από διάφορα άτομα που έχουν βιώσει περιστατικά λεκτικής, σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης σε διάφορα σημεία σε όλη τη Βαγδάτη και σε άλλες πόλεις. Η IraQueer διαθέτει επίσης πολλά βίντεο που δείχνουν ότι η αστυνομία ταπεινώνει και κακοποιεί φυσικά τους τρανς ανθρώπους, καθώς την ίδια στιγμή βιντεοσκοπούν τις πράξεις τους. Παρομοίως, άτομα LGBT, ειδικά «ανδροπρεπείς» γυναίκες, «θηλυπρεπείς» άνδρες και τρανς, έχουν αντιμετωπίσει σωματική κακοποίηση στο Βόρειο Ιράκ υπό την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν. Πολλά από αυτά τα άτομα έχουν κρατηθεί χωρίς να ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους ή χωρίς πρόσβαση σε νομική εκπροσώπηση.[17]. Λεσβία που ζει στο Slemani ανέφερε ότι κρατήθηκε από την αστυνομία αρκετές φορές. Είπε στον IraQueer, «Ένας αστυνομικός απείλησε να με βιάσει και είπε ότι μπορεί να με κάνει πραγματική γυναίκα.»[18] Οι λεσβίες αντιμετωπίζουν διπλή διάκριση ως γυναίκες και queer. Αναγκάζονται συχνά να παντρευτούν παρά τη θέλησή τους και καταλήγουν να ελέγχονται από τους συζύγους και τις οικογένειές τους χωρίς την ικανότητα να εκφράζουν την ταυτότητά τους.[19] Οι λεσβίες παράλληλα αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να επικοινωνούν μεταξύ τους, καθώς δεν υφίστανται ασφαλείς τόποι συνάντησης (διαδικτυακοί ή μη).[20] Η Mara, μια λεσβία η οποία κατοικεί στη Κουρδική περιοχή του Ιράκ λέει: «Κάθε μέρα που περνώ με τον σύζυγό μου ένα ακόμα κομμάτι μου πεθαίνει. Ο πατέρας μου με ανάγκασε να παντρευτώ τον ξάδερφό μου. Δεν αναγνωρίζω πλέον τον εαυτό μου στον καθρέφτη.»[21] Οι ιστορίες όπως της Mara είναι πολύ συχνές μεταξύ της λεσβιακής κοινότητας, η οποία αναγκάζεται να αντιμετωπίσει αυτές τις κακοποιήσεις απομονωμένη από την LBTI κοινότητα.[22] Τοπικοί ακτιβιστές έχουν λάβει αναφορές από την κουρδική περιοχή για γυναίκες που συνελήφθησαν τους τελευταίους μήνες επειδή η αστυνομία υποψιάστηκε ότι ήταν λεσβίες.[23] Προφανώς καμία από τις γυναίκες αυτές δεν έχει λάβει επίσημες ακροάσεις ή νομική εκπροσώπηση, παρά τους μήνες κράτησης.[24]  Οι τρανς γυναίκες αντιμετωπίζουν βία και διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής κακοποίησης, από άτομα υπεύθυνα για την επιβολή του νόμου, από τις οικογένειές τους, τους γείτονές τους ακόμη και από ξένους.[25] Οι τρανς γυναίκες δεν είναι σε θέση να αποκτήσουν ταυτοποίηση ή επίσημα έγγραφα με δείκτη φύλου που να αντικατοπτρίζει την ταυτότητα του φύλου τους,[26] κάτι το οποίο μπορεί να περιορίσει την πρόσβασή τους σε υπηρεσίες και να οδηγήσει σε διακρίσεις κατά την παρουσίαση της ταυτότητάς τους σε υπαλλήλους διαφόρων τομέων.
Δύο πρόσφατες δολοφονίες δείχνουν τον σοβαρό κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι τρανς στο Ιράκ. Τοπικοί ακτιβιστές αναφέρουν ότι μια τρανς γυναίκα σκοτώθηκε από την ευρύτερη οικογένειά της σε ένα λεγόμενο έγκλημα «τιμής» στη Μπάσρα τον Απρίλιο του 2019.[27] Η γυναίκα αντιμετώπισε την οικογένειά της, αφότου βρήκε ορμονικά φάρμακα. Αφού έμαθε ότι ήταν τρανς, η οικογένειά της ανακοίνωσε ότι είχε πεθάνει και πηγές κοντινές στο θύμα αναφέρουν ότι δολοφονήθηκε λόγω της ταυτότητας του φύλου της.
Στα τέλη Αυγούστου 2019, μια ακόμα τρανς γυναίκα βρέθηκε νεκρή στα περίχωρα της Βαγδάτης. Τα ρούχα της βρέθηκαν σκισμένα και είχε πυροβοληθεί δύο φορές.[28] Το θύμα είχε αρχικά εξαφανιστεί στα τέλη Απριλίου 2019, έχοντας λάβει πολλές απειλές κατά της ζωής της. Επειδή το θύμα δεν είχε εκφράσει σχέδια να εγκαταλείψει την περιοχή για να ξεφύγει από αυτές τις απειλές, οι φίλοι της την έψαξαν σε νεκροτομεία και νοσοκομεία γύρω από τη Βαγδάτη, καθώς υποψιάστηκαν ότι είχε πέσει θύμα δολοφονίας. Η ημερομηνία θανάτου της είναι άγνωστη, αλλά οι ακτιβιστές αναφέρουν ότι πιθανότατα δολοφονήθηκε μεταξύ των αρχών Μαΐου και τα μέσα Αυγούστου 2019.

B.    Η αποτυχία της κυβέρνησης του Ιράκ να αποτρέψει, να ερευνήσει, να τιμωρήσει και να παράσχει έννομη προστασία για βία και διακρίσεις εναντίον ατόμων LBTI

Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συνεντεύξεις με υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ιρακινή κοινότητα, τα πιο βασικά δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες των ατόμων LBTI παραβιάζονται τακτικά στο Ιράκ και οι παραβιάσεις αυτές παραμένουν ατιμώρητες.[29]
Άτομα που αντιμετωπίζουν σοβαρές διακρίσεις, βασανιστήρια, σωματικούς τραυματισμούς, ακόμη και δολοφονίες με βάση το πραγματικό ή το εικαζόμενο SOGIESC δεν έχουν καταφύγιο στα ιδρύματα που θα έπρεπε να παρέχουν προστασία και υποστήριξη, όπως είναι η κυβερνητική αστυνομία και οι δυνάμεις ασφαλείας ή ακόμα και οι ιατρικές εγκαταστάσεις.[30]
Πολλαπλοί τομείς της κοινωνίας εμπλέκονται σε αυτές τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων πολιτών, μελών της πολιτοφυλακής, θρησκευτικών ηγετών, αστυνομικών και ατόμων που ανήκουν στις δυνάμεις ασφαλείας, κυβερνητικών αξιωματούχων, εργαζομένων στον τομέα της υγείας και άλλων.[31] Αντιμέτωποι με τις συνεχιζόμενες ένοπλες συγκρούσεις, τη βία από τους πολιτοφύλακες και την αποδυνάμωση των κυβερνητικών θεσμών από το 2003, οι άνθρωποι του LBTI στο Ιράκ είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στη βία από αυτούς τους παράγοντες. Από το 2003, το Ιράκ έχει επίσης βιώσει μια σειρά από οργανωμένες, θανατηφόρες εκστρατείες που στοχεύουν μεγάλο αριθμό ανθρώπων με βάση το πραγματικό ή εικαζόμενό τους SOGIESC.[32] Κυβερνητικοί φορείς και πολιτοφυλακές υποκινούν, εμπνέουν και ανέχονται βίαιες διώξεις. [33]
Οι εκστρατείες δολοφονίας που οργανώθηκαν από ομάδες όπως ο Asa'ib Ahl Al-Haq (η Ένωση των Δικαίων), υπήρξαν τακτικά περιστατικά για περισσότερο από μια δεκαετία.[34] Η τελευταία εκστρατεία αναφέρθηκε ότι πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2017 όταν περισσότερα από εκατό ονόματα κυκλοφόρησαν σε μια λίστα που διανεμήθηκε σε γειτονιές στη Βαγδάτη, προειδοποιώντας εκείνους που αναφέρονται σε αυτή είτε να αλλάξουν είτε να δολοφονηθούν.[35] Αντί να λογοδοτούν οι δράστες αυτών των απειλών και δολοφονιών, η κυβέρνηση φαίνεται να τους έχει χορηγήσει μια μορφή άτυπης νομιμοποίησης. Όταν άρχισαν οι μάχες ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος το 2014, οι ιρακινές κυβερνητικές δυνάμεις ευθυγραμμίστηκαν με τις πολιτοφυλακές, συμπεριλαμβανομένου του Asa'ib Ahl al Haq,[36] και στοιχεία έδειξαν συμπαιγνία μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων και πολιτοφυλακών σε δολοφονίες εκδίκησης.[37]



Έλλειψη ευθύνης για σεξουαλική βία και εγκλήματα βάσει φύλου που διαπράχθηκαν από το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και το Λεβάντ (ISIS) (Άρθρα 2, 3, 5, 6, & 15)


A.    Εγκλήματα σεξουαλικού προσανατολισμού και φύλου που διαπράχθηκαν από το ISIS εναντίον ατόμων LBTI


Σπάνια κατά τη διάρκεια εμπόλεμων συρράξεων τεκμηριώνονται οι κακοποιήσεις εναντίον ατόμων που περιθωριοποιούνται στις κοινωνίες τους. Κατά συνέπεια, τέτοιες παραβιάσεις εξαιρούνται από τη συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και από τις μελλοντικές διαδικασίες δικαιοσύνης. Στην πραγματικότητα, έχουν μείνει εκτός ιστορίας. Για το λόγο αυτό, Ιρακινοί ακτιβιστές, με μεγάλο προσωπικό κίνδυνο, τεκμηριώνουν τέτοια εγκλήματα, και όχι μόνο εκείνα που διαπράχθηκαν από το ISIS αλλά και από άλλες πολιτοφυλακές και κυβερνητικές δυνάμεις. Διατήρησαν κρίσιμες πληροφορίες για δράστες και μεγαλύτερα εγκληματικά δίκτυα. Πολλοί από αυτούς τους ίδιους ακτιβιστές παρείχαν επίσης ασφαλή διέλευση και καταφύγιο σε άτομα με επικείμενο κίνδυνο σεξουαλικής δουλείας ή δολοφονίας.

Για το λόγο αυτό, το φθινόπωρο του 2017, υπερασπιστές υπέβαλαν αναφορά[38] - την πρώτη στο είδους της - στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC), για να προωθήσουν την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των πραγματικών ή αντιληπτών ως ατόμων LBTI. Η αναφορά υποστηρίζει ότι η διεθνής κοινότητα πρέπει να διώξει τους μαχητές του ISIS για εγκλήματα που διαπράχθηκαν λόγω του φύλου, συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων που βασίζονται στο πραγματικό ή εικαζόμενο SOGIESC. Αυτά τα εγκλήματα είναι όλα μορφές δίωξης λόγω φύλου.

Παρά το γεγονός ότι η γνώση των τρομερών αυτών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν κατά των γυναικών και των πραγματικών ή αντιληπτών ως ατόμων LBTI σε ένοπλες συγκρούσεις δεν είναι καινούργια, είναι η πρώτη φορά που έχουμε ισχυρή τεκμηρίωση τέτοιου είδους εγκλημάτων κατά τη διάρκεια μιας ένοπλης σύρραξης. Ως εκ τούτου, η αναφορά προσφέρει μια νέα ευκαιρία να αμφισβητηθεί αυτού του είδους η βία.

Υπό την κατοχή του Ιράκ από το ISIS, γυναίκες, κορίτσια, άνδρες και αγόρια, συμπεριλαμβανομένων πραγματικών ή αντιληπτών ως ατόμων LBTI, καθώς και εκείνοι που θεωρούνταν ότι βγαίνουν έξω από τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων, έγιναν στόχοι σε εντυπωσιακή κλίμακα.[39]

Για παράδειγμα, τον Ιούνιο του 2015, το ISIS εκτέλεσε δύο γυναίκες με πυροβολισμό στο κεφάλι, ισχυριζόμενο ότι βρέθηκαν μηνύματα στα τηλέφωνα τους τα οποία – με βάση τον ισχυρισμό του ISIS - αποδείκνυαν ότι ήταν λεσβίες.[40] Τον Ιούνιο του 2016, το ISIS εκτέλεσε δύο άλλες γυναίκες με πυροβολισμό στο κεφάλι με την κατηγορία ότι ήταν λεσβίες. Και πάλι, το ISIS ισχυρίστηκε ότι οι συνομιλίες και οι φωτογραφίες στα τηλέφωνα των θυμάτων απέδειξαν την ομοφυλοφιλία τους.[41] Ωστόσο, παραμένει πλήρης ατιμωρησία για αυτά τα εγκλήματα.

B.    Η αποτυχία της κυβέρνησης του Ιράκ για την δίωξη των σεξουαλικών και με βάση το φύλο εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από το ISIS


Οι διώξεις των μαχητών του ISIS ολοκληρώνονται με συνοπτικές διαδικασίες σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο του Ιράκ, ο οποίος τιμωρείται με θανατική ποινή. Οι ακροάσεις καταδίκης διαρκούν κατά μέσο όρο 10 με 20 λεπτά.[42] Οι καταδίκες βασίζονται συχνά σε δεσμούς με το ISIS, παρά στην ειδική φύση και το είδος των εγκλημάτων που διαπράττονται.[43] Αυτό το χαμηλό επίπεδο μαζικής καταδίκης σημαίνει ότι τα δικαστήρια δεν ερευνούν τα πιο ειδεχθή εγκλήματα. Οι υπεύθυνοι για τη δικαιοσύνη επίσης δεν κάνουν διάκριση μεταξύ των ένοχων και των θυμάτων σε ορισμένες καταστάσεις, με μερικούς δράστες να ελευθερώνονται και ορισμένα θύματα, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών, που εξαναγκάζονται σε γάμους με μαχητές του ISIS, να καταδικάζονται σε θανατική ποινή. Δεν καταβάλλεται προσπάθεια για την ενημέρωση των θυμάτων για το πότε ή πού υποβάλλονται οι φερόμενοι δράστες σε δίκη, μη δίνοντας στα θύματα την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε αυτή.[44] Οι τοπικές κοινωνικές οργανώσεις των πολιτών του Ιράκ, καθώς και η διεθνής κοινότητα, ζητούν διαφανείς και δίκαιες δίκες που αναγνωρίζουν τα σεξουαλικά και με βάση το φύλο εγκλήματα που διαπράχθηκαν από το ISIS, καθώς επίσης και των επιπτώσεων που είχαν επί των θυμάτων.[45] Χιλιάδες ποινές έχουν εκδοθεί στο Ιράκ σε μέλη του ISIS, αλλά καμία δεν έχει συμπεριλάβει εγκλήματα με κίνητρο το σεξουαλικό προσανατολισμό ή το φύλο.[46]

Στην έκθεσή της προς την Επιτροπή, η Iρακινή κυβέρνηση αναγνωρίζει εν γένει τα σεξουαλικά και με βάση το φύλο εγκλήματα που αντιμετώπισαν ορισμένες γυναίκες από το ISIS, κυρίως τη στοχοποίηση των γυναικών Yazidi.[47] Ωστόσο, η κυβέρνηση απέτυχε να αναγνωρίσει και να λογοδοτήσει για τα εγκλήματα του ISIS που αφορούσαν δίωξη λόγω του φύλου και είχαν στόχο γυναίκες που παραβίασαν τους άκαμπτους ρόλους του φύλου που καθορίζονται από την ιδεολογία του ISIS, συμπεριλαμβανομένων τέτοιων εγκλημάτων που διαπράχθηκαν εναντίον πραγματικών ή αντιληπτών ως ατόμων LBTI.

Χωρίς αναγνώριση και λογοδοσία για το πλήρες φάσμα των εγκλημάτων και τη βάση των φυλετικών διακρίσεων στην οποία διαπράχθηκαν πολλά από αυτά, δεν μπορεί να επιτευχθεί δικαιοσύνη για τα θύματα και οι κοινότητες δεν μπορούν να ανοικοδομηθούν. Για το λόγο αυτό, Ιρακινοί ακτιβιστές ζήτησαν από τη διεθνή κοινότητα να υποστηρίξει ένα συμβολικό δικαστήριο για τα εγκλήματα LGBTI που διαπράχθηκαν από το ISIS να διεξαχθεί σε τρίτη χώρα, και η κυβέρνηση του Ιράκ να αναγνωρίσει αυτά τα εγκλήματα και να κρίνει τους δράστες ένοχους.



Έλλειψη πρόσβασης σε ασφαλή απασχόληση και απαραίτητες υπηρεσίες υγείας για LBTI άτομα στο Ιράκ (άρθρα 11 & 12)


Οι διακρίσεις στην απασχόληση και την υγειονομική περίθαλψη επηρεάζουν δραματικά τις ζωές των ατόμων LBTI στο Ιράκ. Αρκετοί έχουν αναφέρει στους τεκμηριωτές ανθρωπίνων δικαιωμάτων ότι τους απαγορεύτηκε να εργαστούν ή απολύθηκαν επειδή φαίνονταν «πολύ θηλυκοί» ή επειδή αρνήθηκαν να προχωρήσουν σε σεξουαλικές πράξεις με τους εργοδότες τους.[48] Δηλώνουν επίσης ότι η σεξουαλική παρενόχληση από τους εργοδότες συμβαίνει πολύ συχνά και είναι πάντα χωρίς αναφορά. Τα άτομα LBTI όχι μόνο στερούνται νομικής προστασίας, αλλά φοβούνται επίσης την πιθανότητα να διωχθούν νομικά για τον επαναπροσδιορισμό των κοινωνικών κανόνων και για «βλάβη της δημόσιας τιμής».[49]

Συγκεκριμένα, οι τρανς γυναίκες αντιμετωπίζουν υπερβολικό κίνδυνο απλώς και μόνο λόγω της ύπαρξης τους, ιδίως εκείνες που επιλέγουν να υποβληθούν σε ορμονική θεραπεία και να εμφανίσουν φυσικές αλλαγές, καθώς ο ιρακινός νόμος τους αρνείται την υγειονομική περίθαλψη επιβεβαίωσης φύλου. Οι ορμονικές θεραπείες δεν είναι νόμιμες και καθιστούν τη φυλομετάβαση ακόμη πιο επικίνδυνη.[50] Επιπλέον, ο νόμος δεν επιτρέπει ιατρικές πράξεις αλλαγής φύλου.[51] Τα άτομα που καταφέρνουν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση εκτός του Ιράκ αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην απόκτηση νομικών εγγράφων που αντικατοπτρίζουν την ταυτότητα του φύλου τους. Σε μια συνέντευξη με την IraQueer, μια  τρανς γυναίκα δήλωσε: «Η πρόσβαση στις ορμόνες που πρέπει να χρησιμοποιήσω είναι απειλητική για τη ζωή μου, αλλά κάθε μέρα που δεν είμαι κορίτσι είναι μια μέρα που σκέφτομαι να αυτοκτονήσω. Ξέρω ότι θα αντιμετωπίσω ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο όταν το σώμα μου αρχίσει να αλλάζει, αλλά προτιμώ να πεθάνω μοιάζοντας με το ποιά είμαι πραγματικά παρά να πεθάνω μοιάζοντας με αυτό που η κοινωνία θα ήθελε να είμαι»[52]




Μεροληπτική παρουσίαση  στα Μέσα των ατόμων LBTI στο Ιράκ (άρθρα 2, 3 και 5)


Τα μέσα ενημέρωσης έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προώθηση της βίας εναντίον ατόμων LBTI στο Ιράκ και την κουρδική περιοχή, και η κυβέρνηση, η οποία ελέγχει τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει την καταχρηστική κάλυψη. [53] Χρησιμοποιώντας ομοφοβική, διφοβική και τρανσφοβική γλώσσα και διαδίδοντας ανακριβείς πληροφορίες σχετικά με τα άτομα LBTI, τα μέσα ενημέρωσης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διέγερση και τη διαιώνιση των διακρίσεων για τα άτομα LBTI.[54] Η χρήση λέξεων όπως «αδελφή», «ανώμαλη» και άλλοι επιθετικοί όροι είναι συνηθισμένη στα ιρακινά μέσα ενημέρωσης όταν αναφέρονται σε άτομα LBTI.[55] Η κοινότητα LBTI συζητείται συχνά στην τηλεόραση από επισκέπτες και «εμπειρογνώμονες» που δεν έχουν εργαστεί ποτέ σε θέματα που σχετίζονται με τα δικαιώματα LBTI και δεν έχουν κανένα υπόβαθρο που να τους επιτρέπει να ανταλλάσσουν έγκυρες απόψεις σχετικά με άτομα LBTI μπροστά σε ένα μαζικό κοινό.[56] Θρησκευτικοί ηγέτες και ψυχίατροι χρησιμοποιούν συχνά προσωπικές πεποιθήσεις και αξίες ως βάση για «γνώμες εμπειρογνωμόνων» αντί να βασίζονται σε γεγονότα.[57] Επηρεάζουν το κοινό κάνοντας σαρωτικούς ομοφοβικούς και τρανσφοβικούς ισχυρισμούς που στερούνται πραγματικής βάσης, όπως η ιδέα ότι το να είσαι LBTI είναι αποτέλεσμα βιασμού και πρέπει να αντιμετωπιστεί ή ότι τα άτομα LBTI αποτελούν απειλή για το θεσμό του γάμου και την ασφάλεια των παιδιών.

Τα μέσα ενημέρωσης, κυρίως η τηλεόραση, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση απόψεων σε ολόκληρη την ιρακινή κοινωνία. Σύμφωνα με έκθεση του Διοικητικού Συμβουλίου Broadcasting (BBG) του 2017, το 91% των ενηλίκων στο Ιράκ λαμβάνουν τις ειδήσεις και τις πληροφορίες τους από την τηλεόραση.[58] Η έλλειψη ορθών πηγών πληροφοριών σχετικά με το SOGIESC, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου για τους τηλεθεατές των τηλεοπτικών μέσων αποτελεί πηγή μεγάλου κινδύνου για τα άτομα LBTI.

Ενώ τα προγράμματα και οι δημοσιεύσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης βοηθούν στην κινητοποίηση βίαιων εκστρατειών και εκστρατειών εναντίον ατόμων LBTI, η Επιτροπή Επικοινωνίας και Μέσων ενημέρωσης της κυβέρνησης, η οποία ρυθμίζει και παρακολουθεί τα μέσα ενημέρωσης, δεν έχει λάβει αξιοσημείωτα μέτρα για να καταστήσει τα μέσα ενημέρωσης υπεύθυνα για ανάρμοστες αναφορές και προκατάληψη.[59]

Καθώς τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης ελέγχονται από την κυβέρνηση, πρέπει να θεωρείται υπεύθυνη για την αντιμετώπιση της μεροληπτικής, ομοφοβικής, τρανσφοβικής και διφοβικής κάλυψης και αναφοράς των μέσων ενημέρωσης και πρέπει να καλείται να προωθήσει τη θετική, χωρίς διακρίσεις κάλυψη των LBTI ατόμων και θεμάτων.



Συστάσεις


Ζητούμε από την Επιτροπή να κάνει τις ακόλουθες συστάσεις προς την κυβέρνηση του Ιράκ:

·       Επαναλαμβάνοντας τη σύσταση της επιτροπής κατά της αναθεώρησης του Ιράκ των βασανιστηρίων του 2015, η κυβέρνηση «πρέπει να λάβει αποτελεσματικά μέτρα για την πρόληψη της βίας που βασίζεται σε πραγματικό ή εικαζόμενο σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου και να διασφαλίσει ότι όλες οι πράξεις βίας διερευνώνται και διώκονται άμεσα, αποτελεσματικά και αμερόληπτα, οι δράστες παραπέμπονται στη δικαιοσύνη και παρέχεται αποζημίωση στα θύματα».[60]

·       Επαναλαμβάνοντας τη σύσταση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 2015 για επανεξέταση του Ιράκ, η κυβέρνηση θα πρέπει να θεσπίσει «ολοκληρωμένη νομοθεσία κατά των διακρίσεων που να παρέχει πλήρη και αποτελεσματική προστασία από τις διακρίσεις σε όλους τους τομείς και να περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη λίστα απαγορευμένων διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένου του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου.[61]

·       Επαναλαμβάνοντας τη σύσταση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 2015 για επανεξέταση του Ιράκ, η κυβέρνηση θα πρέπει να «συλλέξει ολοκληρωμένα δεδομένα σχετικά με περιπτώσεις βίας κατά προσώπων βάσει του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητας του φύλου τους»[62]

·       Η κυβέρνηση του Ιράκ θα πρέπει να καταβάλει ουσιαστικές προσπάθειες ώστε να λογοδοτήσουν οι μαχητές του ISIS για τα σεξουαλικά εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένων εγκλημάτων που διαπράχθηκαν εναντίον ατόμων βάσει του πραγματικού ή εικαζόμενού τους SOGIESC, και θα πρέπει να υποστηρίξει τη συμπερίληψη εγκλημάτων σεξουαλικού προσανατολισμού, φύλου και άλλων διεθνώς αναγνωρισμένων εγκλημάτων σε διώξεις κατά των μαχητών του ISIS.

·       Επαναλαμβάνοντας τη σύσταση της επανεξέτασης του Ιράκ από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 2015, η κυβέρνηση θα πρέπει «να καταπολεμήσει αυστηρά τα στερεότυπα και τις αρνητικές στάσεις απέναντι στα άτομα βάσει του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητας  του φύλου τους»[63] συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης και της εφαρμογής της ευαισθητοποίησης του κοινού και εκστρατείες ευαισθητοποίησης που στοχεύουν στην αλλαγή επιβλαβών στάσεων σε βάρος των ατόμων LBTI.

·       Επαναλαμβάνοντας τη σύσταση της Επιτροπής CEDAW του 2014 για την επανεξέταση του Ιράκ, η κυβέρνηση θα πρέπει να «υιοθετήσει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την εξάλειψη όλων των επιβλαβών πρακτικών και στερεοτύπων, ιδίως ... εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στο όνομα της « τιμής », σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 5 της Σύμβασης, που περιλαμβάνει προσπάθειες ευαισθητοποίησης που στοχεύουν το ευρύ κοινό, τα μέσα ενημέρωσης και τους θρησκευτικούς και κοινοτικούς ηγέτες, σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών»[64]

·       Επαναλαμβάνοντας τη σύσταση της Επιτροπής σχετικά με την επανεξέταση του Ιράκ για τα οικονομικά, κοινωνικά και  πολιτιστικά δικαίωματα του 2015, η κυβέρνηση θα πρέπει «να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσει ότι οι λεσβίες, τα ομοφυλόφιλα, τα αμφιφυλόφιλα, τα διευμφυλικά και μεσοφυλικά άτομα απολαμβάνουν πλήρως τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματά τους χωρίς διακρίσεις»[65] και θα πρέπει να αναπτύξει ένα στρατηγικό σχέδιο που να εγγυάται ότι όλα τα άτομα LBTI έχουν πρόσβαση σε ασφαλείς και σταθερές ευκαιρίες απασχόλησης, καθώς και πλήρη και ισότιμη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.



[1] Η έκθεση δεν μεταφράστηκε στα Αραβικά για λόγους ασφαλείας.
[2] Μέχρι σήμερα, δεν υπήρξαν τεκμηριωμένες περιπτώσεις εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί εναντίον μεσοφυλικών ατόμων από το ISIS ή από άλλους παράγοντες στο Ιράκ. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι οι στρατηγικές για τη δίωξη εγκλημάτων βάσει φύλου που διαπράττονται από το ISIS και από άλλους παράγοντες δεν πρέπει ή δεν θα μπορούσαν να ισχύουν για περιπτώσεις εγκλημάτων με βάση το φύλο που διαπράττονται εναντίον πραγματικών ή φαινόμενων μεσοφυλικών ατόμων.
[3] Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών, γενική σύσταση αριθ. 28 σχετικά με τις βασικές υποχρεώσεις των κρατών μερών Σύμφωνα με το άρθρο 2 της σύμβασης για την εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών, παρ. 18, U.N. Doc. CEDAW / C / GC / 28 (16 Δεκεμβρίου 2010).
[4] Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών, γενική σύσταση αριθ. 33 για την πρόσβαση των γυναικών στη δικαιοσύνη, παρ. 8 U.N. Doc.. CEDAW / C / GC / 33 (23 Ιουλίου 2015).
[5] Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών, γενική σύσταση αριθ. 35 σχετικά με τη βία κατά των φύλων κατά των γυναικών, ενημέρωση της γενικής σύστασης αριθ. 19, παρ. 31 (a), U.N. Doc.  CEDAW / C / GC / 35 (14 Ιουλίου 2017).
[6] IraQueer, OutRight Action International, MADRE, Οργάνωση της Ελευθερίας των Γυναικών στο Ιράκ (OWFI), Παραβιάσεις των LGBT Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ιράκ, ως απάντηση στην Πέμπτη Περιοδική Έκθεση της Δημοκρατίας του Ιράκ, σ. 8 (2015).
[7] IraQueer, OutRight Action International, MADRE, OWFI, LGBT Ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάσεις στο Ιράκ, σε απάντηση στην πέμπτη περιοδική έκθεση της Δημοκρατίας του Ιράκ, σελ. 8 (2015).
[8] IraQueer, OutRight Action International, MADRE, OWFI, LGBT Ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάσεις στο Ιράκ, σε απάντηση στην πέμπτη περιοδική έκθεση της Δημοκρατίας του Ιράκ, σελ. 8 (2015).
[9] IraQueer, OutRight Action International, MADRE, OWFI, LGBT Ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάσεις στο Ιράκ, σε απάντηση στην πέμπτη περιοδική έκθεση της Δημοκρατίας του Ιράκ, σελ. 8 (2015).
[10] Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες), Διεθνή θέματα προστασίας σχετικά με τους ανθρώπους που διαφεύγουν από τη Δημοκρατία του Ιράκ, σελ. 103, (2019).
[11] IraQueer, Αγωνιζόμενοι για το δικαίωμα στη ζωή: Η κατάσταση των LGBT + Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ιράκ, σελ. 6 (2018).
[12] IraQueer, Δελτίο Τύπου (10 Οκτωβρίου 2018), https://www.iraqueer.org/blog/iraqueer-s-statement/.
[13] IraQueer, Αγωνιζόμενοι για το δικαίωμα στη ζωή: Η κατάσταση των LGBT + Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ιράκ, σελ. 9 (2018).
[14] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 8 (2018).
[15] IraQueer, Αγωνιζόμενοι για το δικαίωμα στη ζωή: Η κατάσταση των LGBT + Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ιράκ, σελ. 9 (2018).
[16] IraQueer, Αγωνιζόμενοι για το δικαίωμα στη ζωή: Η κατάσταση των LGBT + Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ιράκ, σελ. 13 (2018).
[17] Mari Shibata, How One Man is Trying to Make it Safer to be LGBTQ in Iraq, The Washington Post (July 27, 2016), https://www.washingtonpost.com/news/soloish/wp/2016/07/27/how-one-manis-trying-to-make-it-safer-to-be- lgbtq-in-iraq/?utm_term=.d6db88cdf15b
[18] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 13 (2018).
[19] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 10 (2018).
[20] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 10 (2018).
[21] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 10 (2018) (name changed for safety reasons).
[22] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 13 (2018).
[23] Συνέντευξη με έναν ανώνυμο Ιρακινό ακτιβιστή (13 Σεπτεμβρίου 2019) (στο αρχείο με το MADRE).
[24] Συνέντευξη με έναν ανώνυμο Ιρακινό ακτιβιστή (13 Σεπτεμβρίου 2019) (στο αρχείο με το MADRE).
[25] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 10 (2018).
[26] UNHCR, International Protection Considerations with Regard to People Fleeing the Republic of Iraq, p. 102, (2019).
[27] Συνέντευξη με έναν ανώνυμο Ιρακινό ακτιβιστή (13 Σεπτεμβρίου 2019) (στο αρχείο με το MADRE).
[28] Συνέντευξη με έναν ανώνυμο Ιρακινό ακτιβιστή (13 Σεπτεμβρίου 2019) (στο αρχείο με το MADRE).
[29] IraQueer, OutRight Action International, MADRE, OWFI, Dying to Be Free: LGBT Human Rights Violations in Iraq, in Response to the Fifth Periodic Report of the Republic of Iraq, p. 3 (2015).
[30] Οι γιατροί στα νοσοκομεία στο Ιράκ αρνούνται τακτικά την υγειονομική περίθαλψη των LGBT ατόμων, ή τους χρεώνουν διπλάσιο ή τριπλάσιο από το ποσοστό θεραπείας. Τρία από τα πολλά νοσοκομεία που έχουν εμπλακεί σε εκβιασμό και άρνηση θεραπείας βάσει πραγματικού ή αντιληπτού σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου περιλαμβάνουν το Νοσοκομείο Al Yarmouk, το Νοσοκομείο Al Kindi και το Νοσοκομείο Al Samir. Συνέντευξη με Ιρακινούς ακτιβιστές (24 Ιανουαρίου 2015) (στο αρχείο με το MADRE). email με τον Ιρακινό πάροχο υπηρεσιών και συνήγορο (24 Μαΐου 2015) (στο αρχείο με το MADRE).
[31] IraQueer, OutRight Action International, MADRE, OWFI, Dying to Be Free: LGBT Human Rights Violations in Iraq, in Response to the Fifth Periodic Report of the Republic of Iraq, p. 3 (2015).

[32] IraQueer, OutRight Action International, MADRE, OWFI, Dying to Be Free: LGBT Human Rights Violations in Iraq, in Response to the Fifth Periodic Report of the Republic of Iraq, p. 3 (2015).

[33] IraQueer, OutRight Action International, MADRE, OWFI, Dying to Be Free: LGBT Human Rights Violations in Iraq, in Response to the Fifth Periodic Report of the Republic of Iraq, p. 3 (2015).

[34] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 8 (2018).
[35] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 8 (2018).
[36] David D. Kirkpatrick, Shiite Militias Pose Challenge for U.S. in Iraq, The New York Times (September 16, 2014), http://www.nytimes.com/2014/09/17/world/middleeast/shiite-militias-pose-challenge-for-usin- iraq.html?_r=0.
[37] Διεθνής Αμνηστία, Ιράκ: Οι μαρτυρίες δείχνουν δεκάδες δολοφονίες εκδίκησης Σουνιτών κρατουμένων (27 Ιουνίου 2014), http://www.amnesty.org/en/for-media/press-releases/iraq-testimonies-point-dozens-revengekillings-sunni-detainees- 2014-06-27; Το Human Rights Watch τεκμηρίωσε «τις εξωδικαστικές δολοφονίες εκατοντάδων κρατουμένων τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους από τον ιρακινό στρατό, την αστυνομία και τις ειδικές δυνάμεις [και] ένα πρότυπο κυβερνητικών πολιτοφυλακών Σιάτας που απήγαγαν και σκότωσαν Σουνίτες στην Βαγδάτη, στη Ντιγιάλα και Επαρχίες Βαβέλ .... [η] κυβέρνηση έχει αυξήσει σημαντικά τη χρήση των πολιτοφυλακών και των σεχταριστών εθελοντών στον αγώνα της ενάντια στο ISIS. " Human Rights Watch, Ιράκ: 22η ειδική σύνοδος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών (1 Σεπτεμβρίου 2014), http://www.hrw.org/news/2014/09/01/iraq-22nd-special- session-unhuman-rights-council
[38] See Human Rights and Gender Justice (HRGJ) Clinic, City University of New York (CUNY) Law School, MADRE & the Organization of Women’s Freedom in Iraq (OWFI), Communication to the ICC Prosecutor Pursuant to Article 15 of the Rome Statute Requesting a Preliminary Examination into the Situation of: Gender- Based Persecution and Torture as Crimes against Humanity and War Crimes Committed by the Islamic State of Iraq and the Levant (ISIS) in Iraq (November 2017), https://www.madre.org/sites /default/files/PDFs/CUNY%20MADRE%20OWFI%20Article%2015%20Communication %20Submission%20Gender%20Crimes%20in%20Iraq%20PDF.pdf [http://perma.cc/9S4X -4BR2] [hereinafter HRGJ Clinic et al., Article 15 Communication].
[39] See HRGJ Clinic et al., Article 15 Communication; See also, Lisa Davis, Reimagining Justice for Gender-Based Crimes at the Margins: New Legal Strategies for Prosecuting ISIS Crimes against Women and LGBTIQ Persons, 24 Wm. & Mary J. Women & L. 513 (2018).
[40] HRGJ Clinic et al., Article 15 Communication, para. 63.
[41] HRGJ Clinic et al., Article 15 Communication, para. 73.
[42] Open Letter to the U.N. Security Council on the Government of Iraq’s Prosecutions of ISIS
Fighters
(June 2018), https://www.madre.org/press-publications/human-rights-report/open-letter-un-security- council-government-iraqs-prosecutions; Margaret Coker and Falih Hassan, A 10-Minute Trial, a Death Sentence: Iraqi Justice for ISIS Suspects, The New York Times (April 17, 2018).
[43] 43 Open Letter to the U.N. Security Council on the Government of Iraq’s Prosecutions of ISIS
fighters
(June 2018), https://www.madre.org/press-publications/human-rights-report/open-letter-un-security-council- government-iraqs-prosecutions
[44] Open Letter to the U.N. Security Council on the Government of Iraq’s Prosecutions of ISIS
fighters
(June 2018), https://www.madre.org/press-publications/human-rights-report/open-letter-un-security-council- government-iraqs-prosecutions; Human Rights Watch, Flawed Justice: Accountability for ISIS Crimes in Iraq, p. 54 (2017).
[45] Open Letter to the U.N. Security Council on the Government of Iraq’s Prosecutions of ISIS
Fighters
(June 2018), https://www.madre.org/press-publications/human-rights-report/open-letter-un-security- council-government-iraqs-prosecutions.
[46] UN Secretary-General, Conflict-related Sexual Violence, para. 25, UN Doc. S/2019/280 (March 29, 2019).
[47] Government of Iraq, Seventh Periodic Report Submitted by Iraq under Article 18 of the Convention, Due in 2018, para. 11, UN Doc. CEDAW/C/IRQ/7 (August 15, 2018).

[48] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 8-9 (2018).
[49] Iraqi Penal Code Articles 403, 430 and 431; IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 10 (2018).
[50] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 9 (2018).
[51] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 9 (2018).
[52] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 9-10 (2018).
[53] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 16 (2018)
[54] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 16 (2018).
[55] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 16 (2018).
[56] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 16 (2018).
[57] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 16 (2018).
[58] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 17 (2018).

[59] IraQueer, Fighting for the Right to Live: The State of LGBT+ Human Rights in Iraq, p. 17 (2018).
[60] UN Committee against Torture, Concluding Observations on the Initial Report of Iraq, para. 25, UN Doc. CAT/C/IRQ/CO/1 (September 7, 2015).
[61] UN Human Rights Committee, Concluding Observations on the Fifth Periodic Report of Iraq, para. 12(d), UN Doc. CCPR/C/IRQ/CO/5 (December 3, 2015).
[62] UN Human Rights Committee, Concluding Observations on the Fifth Periodic Report of Iraq, para. 12(c), UN Doc. CCPR/C/IRQ/CO/5 (December 3, 2015).
[63] UN Human Rights Committee, Concluding Observations on the Fifth Periodic Report of Iraq, para. 12(a), UN Doc. CCPR/C/IRQ/CO/5 (December 3, 2015).

[64] UN Committee on the Elimination of Discrimination against Women, Concluding Observations on the Combined Fourth to Sixth Periodic Reports of Iraq, para. 26(a), UN Doc. CEDAW/C/IRQ/CO/4-6 (March 10, 2014).
[65] UN Committee on Economic, Social and Cultural Rights, Concluding Observations on the Fourth Periodic Report of Iraq, para. 20, UN Doc. E/C.12/IRQ/CO/4 (October 27, 2015).